zaterdag 10 mei 2014

#50books - 2014.15 Eén meter boekenplank

Elke week een nieuwe boekenvraag in het kader van #50books dit jaar verzorgd door DrsPee. De vijftiende vraag is


Welke tien boeken moeten beslist mee als je in een kleinere woning komt en je niet al je boeken mee kunt nemen?
http://www.indeo.nl/Boekenplanken/

Of zoals nu op mijn werk met het invoeren van de flexibele kantoorruimte we nog slechts 1 meter boekenplank per medewerker hebben? Wat dat betreft ben ik alvast voorbereid op de seniorenkamer met minimale ruimte.

Op deze boekenplank zal dan zeker komen te staan Michael Moorcock zijn Elric of Melniboné. En dan in de versie met zoveel mogelijk delen bijeen gebonden in een pocket. De wereld van Elric zal me altijd blijven boeien met zijn rauwe emoties waarin deze albino het zwartste van het zwartst niet schuwt.


 
Voor geheel ander drama zal ik De gebroeders Karamazov van Dostojevski op de plank zetten. Ik heb nog even getwijfeld over Oorlog en Vrede van Tolstoj maar vrees dat een herlezing van dat boek mij niet veel meer nieuws zal opleveren. Van de gebroeders denk ik nog vele malen te kunnen genieten.


Wat zeker niet mag ontbreken is de graphic novel The Sandman van Neil Gaiman en dan in de gehele box met alle delen natuurlijk. Het verhaal met daarin de vele verschillende verhalen verbeeld door vele verschillende tekenaars bieden voor elke stemming wat wils. Iets luchtigs of dik literairs, het zit er allemaal tussen. En zowel een lust voor het denkvermogen als voor het oog.




Voor de meer simpelere tekeningen en verhalen is er het kinderboek vol Twee-minuten verhalen en verrukkelijke illustraties verzameld door Mary Parsley. Deze verhalen heb ik als kind voorgelezen gekregen en ben ze later zelf gaan lezen. Voor mij het voorleesboek aller tijden.




 
Iets dat daar op lijkt maar toch anders is Misschien wisten zij alles 313 verhalen over de eekhoorn en de andere dieren van Toon Tellegen. Korte verhalen die op verschillende niveaus gelezen kunnen worden. Zeer geschikt voor een filosofische bui maar zeker ook voor een wat zwaardere stemming waar de verhaaltjes een hart onder de riem kunnen steken.
 
Tonke Dragt heeft mij door mijn leven heen steeds weer weten te raken. Op elke leeftijd komt het verhaal op een andere manier op mij over maar laat mij altijd achter met ontregelende gevoelens. Precies net even uit het lood om op eigen kracht weer een nieuw evenwicht te vinden. Er zijn verschillende boeken van Tonke Dragt die dit effect op mij hebben. Het zal denk ik dan toch De Torens van Februari worden omdat dit een meer leeftijdsloos boek is.
 
 
De verhalen van koning Arthur hebben mij al decennia lang geboeid. Le morte d'Arthur door Thomas Malory is voor mij de ultieme verzameling van Koning Arthur-verhalen. Niet altijd even makkelijk leesbaar omdat het geen hedendaags Engels is maar de uitdaging om juist ook de taal naast de verhalen an sich op hun plaats te kunnen laten vallen, maakt het aantrekkelijk om keer op keer weer ter hand te nemen. 

En als het dan toch over uitdagingen gaat dan wil ik mij ook wel eens gaan wagen aan De Nederlandse Poëzie van de 19de en 20ste eeuw van Gerrit Komrij. Er zijn maar weinig gedichten waar ik iets mee kan, toch blijf ik altijd het gevoel houden dat ooit in mijn leven de vonk van de poëzie nog wel op mij over zal slaan en ik de korte stukjes tekst zal gaan waarderen. Om de kans te vergroten, kies ik voor de meer hedendaagse dichtkunst omdat ik het idee heb dat dit makkelijker binnen zal komen (al weet ik dat het lang nog een opgave zal zijn).

In mijn kast staat al een aantal decennia een boek van Herman Hesse die meerderde boeken omvat (Peter Camenzind/ Gertrud/ Knulp/ Kuren/ Narziss en Goldmund/ Fabuleuze Vertellingen/ Een Golfje op de Stroom) waarvan ik er slechts twee ooit heb gelezen. Juist omdat ik hier nog niet alles van ken en de schrijver mij zeer aanspreekt wil ik dit boek graag meenemen.



Als laatste toch nog iets bekends en zeker heel vertrouwd. De Weg naar het Licht geschreven door Maarten Biesheuvel. Korte verhalen die eigen werelden oproepen maar die ook zo nu en dan schrijnend langs de onze schuren. Ik heb Maarten Biesheuvel veel horen voorlezen uit eigen werk en hoor dan ook bij het zelf lezen zijn stem er bij. Een aangename bijkomstigheid.


Als ik deze opsomming zo zie dan kies ik voor mijn dagelijkse troost voor de worstelende en strijdende kant van het bestaan met als scherp wapen de humor. Een boekenplank waar ik wel mee voor de dag wil komen.

Geen opmerkingen:

Lady Mechanika Vol 6 Sangre - M.M. Chen & Joe Benitez

In dit deel begint elk hoofdstuk met een proloog waarbij terug gegaan wordt naar een gebeurtenis in Mexico dat 500 jaar geleden heeft plaats...