zondag 21 april 2013

#50books - 15 Was ik maar een olifant


#50books is een initiatief van Petepel waarbij elke week een nieuwe boekvraag gesteld wordt zodat wij, gretige lezers, erover kunnen nadenken/praten/grijnzen/bloggen.

De vijftiende vraag is: Wat is het boekfragment dat je het meest (letterlijk) is bijgebleven?

De meest pijnlijke vraag tot nu toe.
Hoe heb ik niet altijd ademloos geluisterd naar mensen die moeiteloos kunnen citeren uit boeken die zij hebben gelezen. Voor hen maakt het niet uit of zij het gisteren voor het eerst hebben gezien of jaren geleden voor het laatst. Zonder hapering komen de volzinnen naar buiten.
Als ik van een boek de laatste bladzijden heb omgeslagen en terugkijk op wat ik tijdens het lezen van dit boek beleefd heb dan zijn er vaak wel wat scènes die zijn blijven haken. Enkele dagen later ben ik meestal de namen van de personages al kwijt en nog wat later is er alleen nog een sfeer overgebleven. Het enige dat me lange tijd van een boek bijblijft is een emotie. En of dat de emotie is die het boek bij mij heeft opgeroepen of dat het mijn gevoel was tijdens de periode dat ik dat boek las, is ook niet meer altijd even helder.
Als ik me iets zou mogen wensen, dan zou dat zeker een behoorlijk verbeterd geheugen zijn.

1 opmerking:

Anoniem zei

Jouw titel... super... naar anologie met 'een olifant vergeet niet gauw' - al vraag ik me eerlijk gezegd af of er van die stelling wel iets waar is :-)
Tof stukje :-)

Gezinsverpakking - De Chabotten

Voor ik dit boekenweekgeschenk ging lezen, luisterde ik naar de podcast Nooit meer Slapen waarin de familie Chabot over dit boekje geïntervi...